Vandaag heb ik (Ad Corten) een half uurtje gesproken met Anne Kuik, woordvoerster van het CDA over de vrouwen en kinderen in Syrië. Het was een plezierig gesprek; Anne was oprecht geïnteresseerd, maar het onderwerp was nog erg nieuw voor haar. Ze heeft dit dossier onlangs overgenomen van Martijn van Helvert en Madeleine van Toorenburg; twee CDA Kamerleden die radicaal tegen terughalen waren. Samen met het dossier heeft zij ook de standpunten van deze ex-collega’s overgenomen: het helpen van IS-slachtoffers (Yezidi vrouwen en kinderen) is belangrijker dan het helpen van de daders (de Nederlandse vrouwen en kinderen in de kampen); terughalen van IS-vrouwen is volgens de AIVD een veiligheidsrisico (niet waar), en ophalen van vrouwen en kinderen is te gevaarlijk (ook niet waar).
Natuurlijk gaat een nieuwe woordvoerster niet meteen het hele CDA standpunt herzien; Anne moet nog heel wat bij leren. Zij dacht dat Grapperhaus sterk tegen terughalen was (niet waar), en ze wist ook niet dat Chris van Dam voorstander was van terughalen. Ik hoop dat de feiten en argumenten die ik vandaag heb aangedragen, haar stof hebben gegeven tot nadenken.